Op zaterdagavond, 18 juni j.l. had ik nog wat nestkasten gecontroleerd in het Smithuyzerbos van de stichting “Het Gooisch Natuurreservaat”. Daar ik nog wat tijd over had, besloot ik even een kijkje te gaan nemen bij het Hilversums Wasmeer. Ik was daar getuige van een trieste gebeurtenis. Vlakbij het eilandje in het Wasmeër lag iets op het water. Het leek mij een dode vogel. Bij nader onderzoek werd het mij duidelijk, dat het een Meerkoet (Fulica atra) was. Het dier lag op zijn rug op het water met de vleugel omhoog. Plotseling begon hot te bewegen: het sloeg met de vleugels en trapte met de poten. De Kokmeeuwen voerden duikvluchten uit boven het stervende dier. Uit de begroeiing van het eilandje kwam ’n tweede Meerkoet, die daar een nest had. Klagend piepend bleef deze koet in de buurt van zijn of haar soortgenoot, die streed om in leven te blijven. Het mocht niet baten. Na enige tijd lag de vogel weer roerloos op het water. De andere Meerkoet, misschien de echtgeno(o)- te?, keerde weer naar het nest terug. Ook de Kokmeeuwen kalmeerden weer.