Een Witbuikrotgans (branta bernicla hrota), nieuw voor midden-Nederland

Van de Rotgans zijn in Nederland een drietal ondersoorten waargenomen. De meest algemene ondersoort in Nederland (geheel West Europa) is de nominaatvorm, de Zwartbuikrotgans, (Branta b. bernicla). Deze gans komt van eind september tot vaak ver in mei algemeen voor in het Waddengebied en in Zeeland. Langs de Noordzee kust worden wel vogels gezien doch meestal betreft het hier aangsvliegende eksemplaren. In het Gooi, Vechtplassen- en Kerngebied is het voorkomen van de Rotgans een zeldzaamheid. Het lijkt aannemelijk dat er voor de afsluiting van de Zuiderzee (ca. 1934) regelmatiger Rotganzen in het gebied tussen Muiden en de Eemmond voorkwamen. Helaas is hierover niets met zekerheid bekend. Ook de Avifauna van Midden-Nederland (Alleijn, l97l) geeft geen opheldering. De eerste zekere waarnemingen stammen van enige jaren na de inpoldering (1938-1947) toen met name tussen Huizen en de Eemmond vier waarnemingen bekend zijn geworden. Stoker (1976:162) vermeldt voor ons werkgebied totaal 11 waarnemingen. Het is opvallend dat de meer recente waarnemingen uit het Noordelijke Vechtplassengebied komen. Vermoedelijk een gevolg van een toenemende belangstelling van vogelaars voor de vaste ganzenpleisterplaatsen aldaar. Hogelijk heeft ook de drooglegging van Zuidelijk Flevoland een invloed gehad. Zo zagen wij met o.a. (R. de Wijs, J.Paul) op 4 februari 1981 nabij de Blok van Kuffeler een twaalftal Zwartbuikrotganzen langs het Oostvaarderdiep richting Muiden vliegen. Een zelfde aantal zag Frits Boerwinkel op 14 februari foeragerend in de Noordpolder beoosten Muiden (pers.med.).