Nachtexcursie langs de Waal, van vrijdag 12 op zaterdag 13 juni 1981

Zoals gebruikelijk was het verzamelpunt weer het Oosterspoorplein, waar zeventien V.W.G,-’ ers rond tien uur elkaar die vrijdagavond vonden. Een feestelijk gezicht is dat altijd, zo’n troep in het groen gestoken, gelaarsde natuurvrienden. Wij trokken ook nu weer de aandacht van voorbijgangers, maar dat kwam vooral omdat Yves zijn auto compleet met hele bovenbouw had meegebracht. Om kwart over tien gingen we op weg, uitgewuifd door een Marokaan, die de hele tijd onduidelijke standpunten op hartstochtelijke wijze had staan verkondigen en net deed, of-ie er bij hoorde. Niemand begreep er wat van, maar het was duidelijk dat hij andere plannen had dan wij voor die avond en hij ging dus niet mee. Via Soest bereikten wij Leersum, waar wij onze gids, D.Jonkers, oppikten. (Dick kent het gebied van de grote rivieren op zijn duimpje en hij loodste ons ook ditmaal weer langs de mooiste plekjes, kleine vogelparadijsjes.) Onder een onbewolkte sterrenhemel, in het schijnsel van de halfvolle maan staken wij met de laatste veerpont de Rijn over; langs de uiterwaarden van de Rijn luisterden wij vergeefs naar Woudaapjes, die er misschien vanwege de koele nacht weinig zin in hadden. Wel hoorden wij een jonge Bosuil roepen vanuit een bomengroepje, maar ik denk, dat alleen de voorsten van onze groep hem hebben zien wegvliegen toen wij gingen kijken. De uiterwaarden daar, leverden gelukkig meteen al een Kwartelkoning op, die nogal ver weg de hele tijd gemoedelijk zat te raspen. Een korte wandeling bij een afgesloten, zoetjesaan verlandende arm van de rivier leverde een zingende Bosrietzanger, dito Kleine Karekiet, en Waterral, Meerkoet, Waterhoen en Fuut op. Ook was hier even de roep van een Steenuil te horen. Door de Betuwe rijdend maakten wij de sprong van Rijn naar Waal; tot voorbij Nijmegen volgden wij de noordelijke waaldijk.