Snakkend naar adem arriveerden wij om drie over half negen precies bij het afgesproken punt in Ankeveen. Wij waren te fiets, terwijl de overige vogelliefhebbers, met riante auto's aangevoerd, al stonden te popelen om te vertrekken. Het was ook zó koud. Eén van hen had ons in de verte zien aankomen, en met behulp van de verrekijker geprobeerd onze identiteit vast te stellen. Of dat gelukt is weten we niet, maar er werd nog even gewacht, voor de verrekijkers konden worden aangewend voor een geëigender gebruik.