Wonderlijke bruiloftsceremoniën

Het mag dan zijn dat – terwijl dit geschreven wordt – maart een heel dikke witte veer uit zijn staart heeft verloren, toch zullen de zoele winden uit west en zuid de katjes aan de berken elke dag meer laten zwellen. Half april sluieren die bomen zich met een fijn groen waas van kartelige bladkunst. Ook de beuken ontluiken dra. Een Vlaamse Gaai zit reeds binnensmonds te kokkeren en de Groene Specht zwiert schaterend en hinnekend door de lanen en de bossen. De Tjiftjaf is terug uit het zuiden, 's Avons en 's morgens klinkt zilverachtig het tere roodborstjeslied. Welnu, dan is de tijd gekomen om de aandacht te vragen voor een der meest bijzondere tournooien, welke in ons land worden gehouden. Ze vinden plaats in hei- en stuifzandterreinen, die hier en daar wat berkenopslag of coniferenzaailingen de (schrale) kost geven, en ongerept vrije natuur zijn gebleven! De deelnemers zijn zwarte ridders, gevederd, uiterst schuw en waakzaam. Vogels, die absoluut zijn aangewezen óp en afhankelijk zijn van de vereiste wilde natuurstaat hunner domicilie. Gezien deze voorwaarden is het niet te verwonderen, dat we hen – we spreken over de vrij zeldzame Korhoenders – niet veel meer zullen aantreffen. In het Gooi een zeer bescheiden bezetting. Dan op de Veluwe een wat groter aantal.