Vier uur uit het leven van een bosuilbroedsel

Het is 8 maart 1993 om 19.00 uur. Gerard Mijnhout, Adri Vermeule en de auteur arriveren bij een boerderij ergens in de Gelderse Vallei. Een laddertje wordt opgezocht en wij kruipen even later boven een stal. Beneden ons dendert een melkmachine. In het stikdonker zien we iets verderop een lichtje schijnen, maar al na enkele meters wordt links een deurtje open gedaan en een schakelaartje omgezet. Het verblijf voor deze avond ontvouwt zich. Een minimaal hokje van iets meer dan twee meter lang en een meter breed. Wij proppen ons tussen de apparatuur die daar staat opgesteld: een weegschaal, videorecorders, een monitor, dozen vol videobanden en een tijdregistrerende printer. Het lijkt hier wel een opnamestudio van de NOB ! Er gaat weer een knop om. De recorder begint te zoemen, het scherm licht op en voor ons vol in beeld verschijnt een vrouwtje Bosuil met vier jongen in een nestkast. Op 29 januari lagen op deze broedplaats al vijf eieren. Gerard legt het doel uit van het onderzoek, dat hier al voor het tiende jaar wordt uitgevoerd. De hypothese is, dat er een nauwe relatie is tussen de legselgrootte, een goed eikel- of beukenotenjaar en de daarmee veronderstelde grote populatie van muizen. Een goed mastjaar met een daaraan voorafgaande zachte winter zou dan een groot legsel tot gevolg hebben. Verder wordt er gekeken naar wat er zich in het nest afspeelt: het voedselaanbod, gedrag van de jongen en de ouders enz.