Een echte steenuil

“Kom, laat ik de Messchaertlaan maar eens nemen” dacht ik fietsend en genietend op een vroege morgen in november tussen Huizen en Naarden, Ik gaf m’n ogen goed de kost maar op een paar kraaien na waren er zo te horen weinig vogels in de weer. Laat ik nu bijna van m’n fiets vallen van verbazing bij het plotseling ontwaren van een steenuil, doodstil gezeten op een korte dikke tak. Wat een raffinement en intelligentie; want hij zat compleet onopvallend in het verlengde van een verticaal uitsteeksel en ik prees mezelf voor m’n oplettendheid!