Van de voorzitter

Het is nu een jaar geleden dat Nederland en de rest van Europa volop in de ban van de MKZ crisis was. Het was een heel moeilijke tijd voor boeren, burgers en buitenlui. Voor de boeren was de situatie natuurlijk het meest bedreigend en beangstigend, want zij werden direct bedreigd met verlies aan vee, een sociaal isolement en een pakket van strenge beperkende maatregelen. Ook burgers en buitenlui werden getroffen, al waren de gevolgen voor hen veel minder dan voor de agrariërs. Voor vogelaars betekende het in de eerste plaats dat wij werden belemmerd in onze hobby. In sommige gevallen betekende dat ook dat zinvolle beschermingsacties niet konden worden uitgevoerd. Aan de andere kant was er door het wegblijven van mensen uit veld en bos ook veel minder verstoring voor vogels. Voor een deel van de vogels, met name voor weidevogels, was het dus juist een goed jaar. Toch is het te hopen dat deze situaties ons in de toekomst bespaard zullen blijven. Of dat zo zal zijn is overigens nog maar de vraag. De huidige methodes van bedrijfsvoering die tegenwoordig in de agrarische sector worden toegepast blijken keer op keer zeer kwetsbaar te zijn. Als er wat mis gaat zijn de gevolgen vaak catastrofaal. Uitbraken van ziektes zijn nauwelijks nog te voorkomen en als er een uitbraak is dan rest ons nog slechts het uitvoeren van harde maatregelen. Ook vogels zijn kwetsbaar door de moderne bedrijfsvoering in deze sector. Veel soorten zijn reeds lang geheel verdwenen en soorten die er nog zijn worden bedreigd. Ook al doet de overheid nog zo zijn best het tij te keren. Zo worden boeren tegenwoordig van overheidswege gestimuleerd om vogelnesten te beschermen. Er zijn tarieven voor het beschermen van een aantal soorten. Zo levert een beschermd scholekster- of kievitsnest de boer circa € 11,00 op en voor een aantal andere soorten, zoals grutto, zomertaling, graspieper, veldleeuwerik en kuifeend, is de vergoeding rond de € 68,00. Daarnaast zijn er nog tarieven voor een aantal andere maatregelen, zoals het uitstellen van de eerste maaidatum, het gebruik van droge mest en het beschermen van de flora langs slootranden. Het is echt te hopen dat dit soort maatregelen zal gaan helpen. Hoewel het bedrag van de vergoedingen per boer aardig kan oplopen, blijft de verleiding om snel even de loonwerker te bellen om de uitspruitende percelen te snel even te laten maaien, of te laten bemesten met gier uit de overvolle tanks, echter erg groot. Bij dat bemesten is er tegenwoordig overigens de laatste jaren weer een nieuwe bedreiging bij gekomen. De technische vooruitgang is niet te stuiten. Steeds vaker zie je nu mest injecteren met zware machines die lange, meters lange- en decimeters dikke slangen achter zich meeslepen. Als zo’n slang in de buurt van een nest komt kun je wellicht als vogel nog net op tijd opvliegen maar voor de eieren of jonge pullen valt zeker te vrezen!