Slapen

Slapen zou een toestand moeten zijn van al dan niet volkomen rust van de zintuigen en het bewustzijn. Per mens is dat verschillend en ervaringen van mensen die slapen in groepsverband zijn niet altijd zo gunstig, dat die tot de gewenste ontspanning leiden. Wat een situatie van volkomen en vredige rust zou moeten zijn, leidt soms tot observaties van het gedrag van medeslapers, die zich van geen kwaad bewust zijn. Sommig gedrag is vermakelijk. Sinds de oprichting van de Vogelwerkgroep worden er vogelweekeinden gehouden, onder andere op de Waddeneilanden. Vele tientallen leden nemen daar sindsdien aan deel. Er wordt dan overnacht in groepsaccommodaties, zoals kampeerboerderijen en ook wel in een jeugdherberg. Daarbij wordt geslapen in slaapzalen of meerpersoonskamers. Soms wordt er ook gekampeerd, maar dat valt buiten het bestek van deze column. Met zoveel mensen bij elkaar kan het haast niet anders of er zijn er onder hen die snurken of andere geluiden produceren. Heel af en toe lijkt het er op of een ploeg bosarbeiders volop met zagen aan de gang is. De volgende ochtend wordt zo’n slaapverblijf waar dit gebeurt aangeduid als de zaagkamer. Verder komen behalve ronken ook piepen en kreunen en hardop in slaap praten voor. Een ander verschijnsel dat deelnemers uit hun slaap kan houden is de gang naar en het gebruik maken van de toiletten. Voor slechte of lichte slapers kan zo’n weekend door het optreden van deze verschijnselen een bezoeking zijn. Niet iedereen gaat op dezelfde tijd naar bed en de een is nu eenmaal onbedoeld lawaaieriger dan de ander. Er zijn incidenteel wel eens nachtbrakers geweest, die terugkomend uit het café stommelend hun weg zochten. Terecht is daar na verloop van tijd paal en perk aangesteld. Henk, Adri en Diederick hebben dat geweten. Zij gingen tijdens en weekeind in de herfst ’s avonds laat nog ‘even’ naar de vuurtoren op een van de Waddeneilanden kijken naar nachttrekkers, die mogelijk aangelokt zouden zijn door het felle licht. Deze heren letten niet op de tijd en bij terugkomst stonden zij voor een gesloten deur. De ‘herberg’ was gesloten door ‘moeder-overste’ Joke, maar hij werd uiteindelijk toch wel geopend, waarna op kousenvoeten naar de slaapplaatsen werd geslopen. Omdat men niet van tevoren van het gezelschap weet of het tijdens het slapen lawaaierig is, zijn er deelnemers die erop anticiperen door oordopjes of -propjes mee te nemen. Hierdoor voorkomen zij, dat ze een tekort aan nachtrust krijgen.