Het gaat om onbeduidende slakjes, met miniatuur slakkenhuisjes, en er bestaan heel veel soorten van, ook in Nederland, zowel recent als fossiel. Ze komen in heel verschillende biotopen voor, in zee en in het zoete en brakke water. Het valt niet mee om, zonder goed vergelijkingsmateriaal, al die soorten met zekerheid uit elkaar te houden. Dat is nog eens extra lastig omdat tot deze familie zowel bijzonder algemene als de meest zeldzame Nederlandse soorten behoren. De bekende wadslakjes, Hydrobia ulvae, leven met vele miljoenen in zee, op het wad; ze worden soms ook binnendijks in brak water gevonden en horen daarom ‘nog net’ in dit boek thuis. Ook bijv. Hydrobia ventrosa kan in enorme aantallen voorkomen, binnendijks in brak water. Daarnaast werd in ons land van Bythinella dunkeri maar één keer één huisje aangetroffen; toch zou deze soort, gezien het voorkomen in Duitsland en België, best in Limburg kunnen leven.