Daniël Ryelandt was pas zestien toen hij voor het eerst oog in oog stond met een das. Sindsdien ging hij elke avond dassen kijken. Althans, tot hij voor zijn werk naar het buitenland vertrok. Toen hij terugkeerde, ontdekte hij tot zijn grote schrik dat het met ’zijn’ dassen slecht gesteld was. Maar dit was geen reden om bij de pakken neer te blijven zitten.