Jarenlange inspanning wordt beloond De strijd tegen de hondsdolheid

De hondsdolheid blijft in België een nijpend probleem, niettegenstaande het feit, dat er nooit iemand aan overleden is. Nochtans werden in 1989 niet minder dan 1.300 personen ingeënt, nadat ze in contact waren gekomen met een met rabiës besmet dier. De hondsdolheid bedreigt niet alleen de mens, maar ook het dier. Vee en huisdieren worden vaker het slachtoffer van een besmetting. Tenslotte mag ook het effect op de in het wild levende dieren niet worden onderschat, ook al is dat moeilijk te meten. De hondsdolheid manifesteert zich in Europa in een ’sylvatische’ vorm, dat wil zeggen dat ze door wilde dieren wordt verspreid. De vos Vulpes vulpes fungeert daarbij als voornaamste overdrager (vector) en tevens grootste slachtoffer van het virus. De mens wordt weliswaar door geneeskundig ingrijpen beschermd, maar het blijft wenselijk de ziekte rechtstreeks aan te pakken. Door de kans op besmetting bij vossen te verminderen, zou men de ziekte volledig kunnen uitroeien. Om de besmettingsweg te onderbreken, beschikken we over twee voorzorgsmethoden, namelijk bestrijding van vossen en vaccinatie van vossen.