Aaibaar

Hel beleid van de overheid met betrekking tot de bescherming en het behoud van de natuur stoelt in Nederland en België op twee pijlers: het veiligstellen van ketens van karakteristieke natuurgebieden en hun verbindingen (de ecologische hoofdstructuur) en de bescherming van bedreigde plante- en diersoorten (het soortenbeleid). Om met dit beleid tot resultaten te komen, is een voldoende groot maatschappelijk draagvlak een noodzaak. Een eerste vereiste is dat heel veel mensen belangstelling voor de natuur hebben. Belangstelling voor de natuur komt niet zomaar. Die moet worden gewekt. Voor sommige natuurterreinen lukt dat makkelijker dan voor andere en de ene levensvorm spreekt meer aan dan de andere. Bij zoogdieren spreekt men wel van de "aaibaarheidsfactor". Dieren die er lief uitzien, die je wel graag zou willen aaien, daarvoor heb je wel iets over. Het is dan ook begrijpelijk dat het soortenbeleid waar mogelijk aanhaakt bij "aaibare" soorten, zoals das en otter.