Als je iets over egels wilt weten dan staat het in het onlangs verschenen boek Hedgehogs, geschreven door de Engelse bioloog Nigel Reeve. Hoewel alle veertien soorten gestekelde egels (er zijn ook soorten zonder stekels) aan de orde komen, ligt het zwaartepunt van het boek overduidelijk op de Westeuropese egel. De reden hiervoor is duidelijk. Allereerst heeft de auteur zelf jarenlang onderzoek aan egels gedaan. Daarnaast is onze egel de best bestudeerde van de veertien. Er blijkt erg veel onderzoek aan egels te zijn verricht, wat in het boek soms leidt tot overdadig veel opsommingen uit de literatuur. De lezer moet er maar doorheen kijken, want na het lezen van het boek wordt de egel een echte bekende. Er staat werkelijk van alles in. Een voorbeeld: niet alleen zijn normale voedselkeuze (kevers, rupsen, slakken, regenwormen) wordt gedocumenteerd, ook uitzonderlijke zaken als het eten van adders komt aan bod, inclusief zijn ongevoeligheid voor sommige giften. Hoofdstuksgewijs worden onderwerpen als hoe gaan ze met elkaar om, overwintering en energiebalans, dag- en nachtritme, voortplanting, populatieopbouw (sterfte, geboorte, predatie, ziekten) en niet te vergeten de relatie mens-egel behandeld. Zo blijkt dat egels in vroeger tijden door mensen werden gegeten. Ze zijn een tijd als schadelijk beschouwd, maar tegenwoordig heten ze ondanks hun stekels ‘aaibaar’. Voor wie de egel echt wil leren kennen, is dit boek (soms taai, maar ook vol anekdotes) een onmisbare aanschaf. Van al mijn egelboeken is dit het meest complete. Reinier Akkermans
Additional Metadata | |
---|---|
Zoogdier | |
CC BY-NC-ND 2.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken") | |
Organisation | Zoogdiervereniging |
onbekend. (1994). Boekbespreking. Zoogdier, 5(3), 30–32. |