Boekbespreking

De reeks zoogdiermonografieën van de ter ziele gegane Britse uitgeverij Helm onder de naam ‘The Natural History of wordt voortgezet door uitgeverij T. & A.D. Poyser. Deze uitgever heeft reeds een bekende naam onder vogelaars vanwege zijn vele vogelboeken. Inmiddels zijn er twee zoogdierboeken verschenen: The Hedgehog (zie de vorige Zoogdier) en the Mink. Via ontsnappingen uit nertsenfarms is de Amerikaanse nerts in Europa beland. In Groot Brittannië heeft hij zich blijvend weten te vestigen, in de Benelux echter niet. Het is ligt dus voor de hand dat juist in Groot Brittannië veel onderzoek aan deze soort wordt verricht, temeer daar de Amerikaanse nerts vaak gezien wordt als een ‘schadelijk’ dier. In het boek wordt eerst van alle kanten de biologie van de soort belicht. Een greep uit de onderwerpen: pels, beweging, gezichtsvermogen, gehoor, tast en lichaamsgewicht. Vervolgens komen meer ecologische aspecten aan bod, zoals foerageerstrategie, voedselkeuze en de invloed daarvan op prooidierpopulaties. Ondanks alle wilde verhalen blijkt die invloed beperkt, wat samenhangt met zijn territoriale leefwijze. Ook leefwijze en biotoopkeuze komen uitgebreid aan bod. Zijn aktiviteitsritme is dat van een ‘dagrand-dier’, zoals ook veel andere roofdieren dat kennen. De Amerikaanse nerts vertoont hetzelfde territoriale patroon als andere kleine marters: kleine territoria van vrouwtjes overlappen met grotere territoria van mannetjes. Er zijn ook hoofdstukken over voortplanting, geboorte, sterfte en parasieten. Aan het eind komen, welhaast traditiegetrouw voor deze serie, voor mij de interessantste hoofdstukken. Het zijn de hoofdstukken over de relatie tussen de Amerikaanse nerts en de mens. Wildvang, kweek, kruisen van variëteiten: niets is deze soort bespaard gebleven om aan het beste bont te komen. Genetica en pelsdierfarm-beheer worden eveneens in dit boek beschreven. De relatie van de ingeburgerde nertsen met de mens is ronduit slecht. In Engeland worden ze plaatselijk intensief bestreden, vanwege hun vermeende schadelijkheid. Hun invloed op andere soorten is niet groot, maar de Amerikaanse nerts krijgt van veel de schuld. Net als voor de vos geldt ook hier: veel emotie, weinig waarheid.