Rode Lijsten zijn door mensen geschreven papieren rapporten waar bedreigde soorten niet direct door behouden blijven. Het zijn rapporten voor mensen, niet voor dieren. De Rode Lijst Zoogdieren luidt de alarmklok voor de daarin opgenomen zoogdieren. De bedoeling is dat die alarmklok wordt gehoord en dat de hoorder tot daden overgaat. Of een Rode Lijst een zinvol alarmsignaal is geweest, zullen de bedreigde soorten over een tiental jaren zelf ‘vertellen’. Op een Rode Lijst worden dieren gerubriceerd op grond van hun kwetsbaarheid. Er is een aantal criteria geformuleerd (zie hoofdstuk 1), waar zoogdiersoorten wel of niet aan voldoen. Voldoen ze aan de genoemde criteria dan worden ze op de Rode Lijst opgenomen, anders niet. Daarmee zijn de zoogdieren van Nederland en Vlaanderen in twee groepen verdeeld: zij die op de Rode Lijst staan en zij die er niet op staan.