Opmerkelijke Foerageer-methode van bruinvissen

Communicatie door dieren onder water is een nog goeddeels onbegrepen fenomeen. Bruinvissen Phocoena phocoena hebben geen andere dan akoestische methoden (geluid) om met elkaar op grote afstand te communiceren. Tot op welke afstanden kunnen ze dat? Wijzen ze elkaar op voedselbronnen? Hier het verslag van een waarneming die meer vragen oproept dan antwoorden geeft. Het Rijksinstituut voor Kust en Zee voert vanaf 1985 tweemaandelijks tellingen uit van de vogels en zeezoogdieren op het Nederlands Continentaal Plat (NCP) van de Noordzee. De tellingen worden vanuit een vliegtuig verricht omdat dit de beste methode is om routinematig een beeld van de aantallen en verspreiding te krijgen. Vanaf een vlieghoogte van ongeveer 150 m worden alle vogels en zoogdieren die zichtbaar zijn op of in een smalle strook water naast het vliegtuig geteld. De tellingen worden zodanig uitgevoerd dat steeds weer een monster van 1 km2 zeeoppervlak wordt geteld. In drie dagen tijd wordt op het hele NCP zo’n 500 km2 bemonsterd (Baptist & Wolf, 1993).