Nog zo’n mooi kijk- en leesboek is ’De grot Chauvet’. Dit boek is gewijd aan de ontdekking van de oudst bekende grotschilderingen ter wereld, nota bene in een streek die bijkans platgelopen wordt door toeristen, de franse Ardèche. Het zijn vooral de 93 kleurenfoto’s die het boek meer dan de moeite waard maken. Verbluffend is de detaillering van een aantal schilderingen. Enkele paardekoppen zijn bijna fotografisch weergegeven, met ogen, mond, manen, en dieptewerking door aangebrachte schaduwen. Het is haast niet voor te stellen hoe men zulke tekeningen, zo’n 30.000 jaar geleden, bij het licht van fakkels met houtskool en rode oker op de wanden kon aanbrengen. De beschrijving van de ontdekking van de betreffende grot leest als een spannend jongensboek. De drie ontdekkers hielden de vondst de eerste dagen geheim, om alles zo te regelen dat de grot van meet af aan goed beschermd zou worden. Het is vooral van belang om de bodem intakt te houden, zodat die systematisch kan worden onderzocht en afgegraven. Publiek zal er dus niet worden toegelaten. Gelukkig bracht men wel snel dit boek uit, zodat iedereen er toch van kan genieten. Helaas is de tekst hier en daar wat slecht verzorgd; dat zou aan de vertaling kunnen liggen. Zo werd de houtsoort 'Scotch pine’ (grove den) letterlijk vertaalt in Schots dennehout. Dat suggereert dat de toenmalige bewoners van de Ardeche eerst hout uit Schotland gingen halen om er daarna fakkels van te maken voor in hun grot...
Additional Metadata | |
---|---|
Zoogdier | |
CC BY-NC-ND 2.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken") | |
Organisation | Zoogdiervereniging |
onbekend. (1998). Boekbespreking. Zoogdier, 9(1), 28–31. |