Belangrijke zoogdiergebieden in Nederland

Met het groeien van de bevolking, stadsuitbreidingen, wegenaanleg enzovoort blijft er steeds minder ruimte over voor natuur in Nederland. Met 454 personen per vierkante kilometer is Nederland het dichtstbevolkte land van Europa. Voor zoogdiersoorten die grote aaneengesloten oppervlakten leefgebied nodig hebben, zoals lynx, wolf en otter, is hier geen plaats meer. Maar ook kleine soorten die specifieke eisen aan hun leefgebied stellen, hebben het moeilijk. Bijna 40% van de inheemse zoogdiersoorten staat op de Rode lijst. Willen we, naast vossen, muskusratten en konijnen, ook nog de zeldzamere zoogdiersoorten behouden, dan moeten hun leefgebieden veiliggesteld worden. De VZZ heeft hiertoe een aanzet gegeven door het opstellen van een lijst met de belangrijkste zoogdiergebieden in Nederland. De bedoeling van het opstellen van de lijst met de belangrijkste zoogdiergebieden is dat de overheid (rijk, provincie en gemeente) samen met terreinbeheerders, waterschappen enzovoort, deze gebieden zodanig gaat beheren dat de soort voor de Nederlandse fauna behouden blijft. Dit betekent dat het belang van het gebied voor de soort zwaarder moet wegen dan het belang voor stadsuitbreiding, landbouw en dergelijke. De intrinsieke waarde van de soort is daarvoor helaas niet genoeg. Er moet een nationaal of internationaal belang zijn. Pas als een soort nationaal of internationaal erkend is als bedreigd of kwetsbaar, is de kans groot dat een gebied in het voordeel van de soort behouden en beheerd wordt. Soorten die onder deze definitie vallen zijn de soorten van de Rode lijst van bedreigde en kwetsbare zoogdieren in Nederland (Lina & Van Ommering 1994), de doelsoorten uit het Natuurbeleids-plan en soorten die in de Habitatrichtlijn genoemd staan. In totaal zijn, voor zover mogelijk, de belangrijkste gebieden van 29 zoogdiersoorten geselecteerd (tabel 1).