Bij de plaatsing van het artikel van Rob van Apeldoorn in de vorige Zoogdier (11(2):24-28) is tot onze spijt een belangrijke figuur weggevallen. Hier wordt hij alsnog afgedrukt, met een uitgebreid bijschrift. Onderzoek aan de DNA-structuur bij de noordse woelmuis geeft aan dat er vrij veel genetische variatie binnen de meeste regio’s is, maar dat tussen de regio’s Texel, Noord-Holland, Zuid-Holland en Zeeland nog grotere verschillen optreden (figuur 1). Dit geeft aan dat de regio’s van elkaar geïsoleerd zijn. Binnen de regio’s lijken locale populaties soms op elkaar (7, 8 en 9), maar soms laten ze ook grote verschillen zien (2 met 3 en 4). Dit wijst op een voortgaande isolatie van locale populaties binnen regio’s.