Boekbespreking

Gerald Kerth heeft in zijn boek ‘Sozialverhalten und genetische Populationsstruktur bei der Bechsteinsfledermaus’ de resultaten van zijn promotieonderzoek en de in het kader daarvan gepubliceerde artikelen samenvattend beschreven. Een mooie, typisch Duitse, serieuze titel, waarachter zich echter wetenschap om van te genieten verbergt. De centrale vraag is, waarom vleermuizen in groepen leven. En, waarom leven Bechstein’s vleermuizen in groepen? Kan die vraag door waarneming van het sociale gedrag en de genetische opbouw van de populaties beantwoord worden? Redenen voor het leven in groepen kunnen buiten de vleermuis liggen. Verblijfplaatsen en jachtgebieden kunnen niet onbeperkt voorhanden zijn, waardoor jonge dieren (relatief) trouw zullen zijn aan de plaats van geboorte. Maar het groepsleven kan ook directe voordelen bieden: sociale thermoregulatie (met zijn allen op een kluitje ben je warmer), kleiner risico op predatie door ‘verdunning’ (waarom zou juist ik uit die hele groep gepakt worden), of samenwerken bij jagen, opvoeden van jongen, elkaar poetsen enzovoort.