De vleermuizen waren de eerste zoogdieren in België die zich op een wettelijke bescherming buiten de jachtwetgeving mochten beroepen. Sedert hun bescherming begin de jaren 1980 is er in België veel veranderd. Vleer-muizenonderzoek en -bescherming zijn niet langer een bezigheid van zonderlingen maar vormen inmiddels vaste waarden in wetenschappelijke en bestuurlijke kringen. Het dient gezegd te worden dat het initiatief tot dit alles uit particuliere kringen van amateur-veldbiologen is gegroeid. Deze hebben zich later verenigd waardoor druk kon worden uitgeoefend op de overheid en wetenschappelijke instituten en tal van acties in verband met vleermuisbescherming werden ingeleid. Nu het ‘Europees jaar van de vleermuis’ zich aanbood, werd het tijd om op een aantal zaken terug te blikken en een analyse te maken van een drietal decennia vleermuizenonderzoek en -bescherming in België. Al gauw blijkt dat vooral de laatste jaren beide een belangrijke impuls hebben gekregen naarmate bijzondere onderzoekstechnieken voor veldbiologen beschikbaar kwamen en financiële middelen ter beschikking werden gesteld. De kruisbestuiving, die tussen onderzoek en bescherming teweeg is gebracht leverde geheel nieuwe inzichten op en zette België op de kaart van de vleermuisbeschermende landen. Het beschermingsgericht onderzoek, dat thans in alle Belgische gewesten wordt verricht, mag beslist baanbrekend worden genoemd. Voldoende reden om een aantal bijzondere projecten in Zoogdier uiteen te zetten. Ze kunnen anderen inspireren en tot medewerking aanzetten.