Gedragsregels voor vleermuizen onderzoek

Het kan nooit kwaad om zich voortdurend bewust te zijn van zijn eigen verantwoordelijkheid. Zodra men zich met natuurbescherming of -studie bezig houdt, is het zelfs een absolute vereiste. Dat geldt ook voor het vleermuizenonderzoek waarvan de activiteiten – vooral in het geval van inventarisatie – vaak strijdig zijn met de wettelijke beschermingsbepalingen. Gedragsregels voor vleermuizenonderzoek ontbreken tot nog toe, niettegenstaande ze dringend nodig zijn, zeker nu het onderzoek in een stroomversnelling is terecht gekomen. De meeste onderzoekers bedoelen het goed, maar dikwijls verliezen ze het doel, namelijk de bescherming van vleermuizen en hun biotoop, uit het oog. Heel wat onderzoeksactiviteiten, zoals het zoeken op kerkzolders of in ondergrondse objecten, het vangen van vleermuizen (met het oog op soortdeterminatie), het merken van vleermuizen en dergelijke meer kunnen vleermuizen en zelfs vleermuizenpopulaties plaatselijk bedreigen en zijn in strijd met de vigerende wetgeving. Al te vaak ontstaat de indruk dat bezoeken aan verblijfplaatsen van vleermuizen gebeuren voor het onderzoek op zich en minder ten behoeve van de bescherming van deze unieke dieren. In de meeste gevallen bestaat er zelfs geen duidelijk onderzoeksprotocol met duidelijk omschreven doelstellingen, laat staan dat het geëvalueerd is door één of meerdere personen.