Ingekorven vleermuizen op de rand van hun verspreidingsgebied

De ingekorven vleermuis is een uitgesproken zuidelijke soort die in Vlaanderen en Nederland aan de noordelijke grens van zijn verspreidingsgebied zit. Het wekt dan ook geen verwondering dat het in onze streken een uiterst zeldzame en kwetsbare soort is. Men kan zich de vraag stellen in hoeverre de ecologie van deze soort bij ons verschilt van de situatie in de rest van het areaal, wat uiteraard belangrijk is voor een efficiënte bescherming. Met andere woorden, kunnen we ons steunen op literatuurgegevens uit Frankrijk of is enige voorzichtigheid geboden? Om de referentiewaarde van buitenlands onderzoek te kennen, werden tijdens de zomer van 1999 een aantal kolonies in Vlaanderen onderzocht met speciale aandacht voor de verblijfplaatsen en de voedselsamenstelling. In het Middellandse Zeegebied is de ingekorven vleermuis Myotis emarginatus een typische grotbewoner, maar in onze streken, waar de zomers heel wat koeler zijn en de koloniegroepen kleiner, verkiest de soort grote, warme zolders. Nochtans was er in de jaren ’40 in de mergelgroeve van Sint-Pietersberg nog een kolonie samen met grote en kleine hoefijzerneuzen aanwezig, maar die is inmiddels uitgestorven (Vergoossen & Buys, 1997). Momenteel zijn er in Vlaanderen acht kolonies bekend – allemaal op zolders van grote gebouwen.