Het begon met een waarneming van Pavel Stopka en David Macdonald. Ze onderzochten het gedrag van bosmuizen ( Apodemus sylvaticus ) aan de universiteit van Oxford, UK. Een groepje ontsnapte uit hun kooi. Een groef een gat, de laatste markeerde het met een blaadje. Gat gerepareerd, muizen terug, waarna de muizen rechtstreeks naar het blaadje liepen. Nu was al bekend, dat bosmuizen uitstekend de weg kunnen vinden. Het meest recente onderzoek, volgend op de bovengenoemde waarnemingen, suggereert dat de dieren objecten als blaadjes en takjes zelf verslepen om interessante plekken te markeren. Wanneer ze de omgeving eromheen verkennen gaan ze regelmatig op de achterpoten staan om hun gemarkeerde post op te zoeken, gaan daarnaar terug voordat ze hun exploratie in een andere richting vervolgen.
Additional Metadata | |
---|---|
Zoogdier | |
CC BY-NC-ND 2.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken") | |
Organisation | Zoogdiervereniging |
onbekend. (2003). Kortaf. Zoogdier, 14(2), 32–32. |