Boekbespreking

Nog geen vakantieplannen? Haast je dan naar de boekhandel voor de Nederlandse vertaling van Guide to Whale Watching van Mark Carwardine. In dit boekje geeft Carwardine een overzicht van gebieden in Europa waar walvissen, dolfijnen en bruinvissen te zien zijn. Naast voor lezers van Zoogdier bekende gebieden, zoals Andanes, de Ligurische Zee en de Golf van Biskaje komen ook minder bekende plekken aan bod. Al met al worden 19 gebieden besproken, van Groenland in het noordwesten tot Griekenland en de Canarische eilanden in het zuiden. Vreemd genoeg ontbreken Madeira en nabijgelegen eilandjes, terwijl daar toch ook veel te zien is. Voor de besproken gebieden schetst de schrijver een beeld van de belangrijkste soorten, de beste locaties, excursiemogelijkheden en webadressen van (reis)organisaties. Daarnaast passeren tal van wetenswaardigheden de revue, niet alleen over zeezoogdieren, maar ook over zeevogels, walvisvaart, het onderwaterlandschap, veranderingen in visstand, enzovoort. Kaartjes van de besproken gebieden ontbreken vanzelfsprekend niet. Net zo min als fraaie foto’s, waarvan de uit het water springende witsnuitdolfijn op bladzijde 148 misschien wel de mooiste is. Het deel over gebieden wordt voorafgegaan door twee kortere. Het eerste deel is het kortst en geeft een korte introductie over walvissen, dolfijnen en bruinvissen. En tips hoe deze groep het best waar te nemen is (in de tekst consequent ‘walvissen spotten’ genoemd). In het tweede deel behandelt de auteur de herkenning en ecologie van alle soorten die in Europa zijn waargenomen. Al met al 36 soorten, inclusief de recent gesplitte kortsnuit- en langsnuitdolfijn (voorheen gewone dolfijn). Ook een zeldzaamheid, zoals de spitssnuitdolfijn van True, wordt besproken, dankzij de waarneming in de Golf van Biskaje in 2001. Opvallend genoeg is deze soort in de zomer van 2003 opnieuw in dit gebied gezien. Op één pagina per soort worden de belangrijkste determinatiekenmerken puntsgewijs genoemd. De soortteksten worden gecomplementeerd met een tekening van de betreffende soort en schematische tekeningetjes van duikpatroon, spuitwolk en ander kenmerkend gedrag. Met name de schematische tekeningen zijn nuttig, want vaak ontbreken die in determinatiegidsen, hoewel ze, met name bij walvissen, een goede aanwijzing voor de soort zijn. De geboden informatie is goed, maar beknopt. Op een zeereis zou ik dan ook een tweede, uitgebreidere determinatiegids meenemen.