Met een eikelmuis de winter door

Een door ‘n kat gepakte eikelmuis die nog tekenen van leven vertoont zal de meeste dierenliefhebbers verleiden tot een spontane reddingsactie. Maar hoe pak je dat aan en voor welke verrassingen kom je vervolgens te staan? De belevenissen van een Franse eikelmuis in Nederlandse handen. Op 25 augustus 1998 stopte de campinghoudster van camping dominiale in Montsauche (Morvan, Frankrijk) mij een versufte eikelmuis Eliomys quercinus, in handen, die even tevoren door haar kat was thuisgebracht. Toen ik het dier (een vrouwtje) in een plastic krat wilde leggen, bleek het ineens rapper dan verwacht en schoot het achter de rugleuning van een bank. Bij mijn poging het daarachter vandaan te halen (voorzichtig in verband met de gemakkelijk afstropende staart bij slaapmuizen) gebeurde wat ik juist probeerde te vermijden: de muis ontschoot me en in mijn hand had ik een leeg, harig staartje. De alsnog gevangen eikelmuis kreeg appeltjes, pruimen en verse eikels aangeboden. Het dier toonde daar echter geen enkele interesse voor. Als het probeerde te lopen, viel het steeds om. Tenslotte kroop het in een mosbol. Mijn bedoeling was het van zijn angstig avontuur te laten bijkomen en het de volgende dag in de aangrenzende boomgaard weer los te laten.