Vleermuizen zenden voor hun oriëntatie hoge tonen uit die boven de menselijke gehoorgrens liggen. Afhankelijk van de soort variëren die tussen 20 en 45 Khz. Dergelijke geluiden kunnen met een bat-detector hoorbaar worden gemaakt. Iedere vleermuissoort produceert een eigen karakteristiek geluid dat je toelaat de soort te determineren. Je kan uiteraard een avondje mee gaan stappen met iemand die de trotse eigenaar is van zo’n toestel, maar wie door die beestjes gebeten wordt, wil na enkele avondjes vleermuizen luisteren wel eens zelf met zo’n bakje aan de slag gaan. Afhankelijk van je financiële mogelijkheden kan je er eentje kopen, maar voor een behoorlijk toestel kijk je al gauw tegen een aardige som geld aan. Daarom is het goed om weten dat je met enige elektronicakennis zelf zo’n ding in elkaar kan knutselen en meteen een aardige duit kan uitsparen. Je hoeft maar de woorden 'bat detector' in een zoekmachine in te typen om een hele reeks resultaten te bekomen, maar dat maakt de keuze niet gemakkelijker. Ik help je alvast met enkele verhelderende sites op weg. Voor het luisteren naar vleermuizen worden verschillende systemen gebruikt. Deze verschillen naargelang de wijze waarop ze het ultrasone geluid hoorbaar maken. Informeer je daarom vooraf over het soort toestel dat je wil aanschaffen. Een uitstekende inleiding vormt een document van de Vleermuizenwerkgroep van Natuurpunt vzw dat je kan ophalen op www.vleermuizeninfo.be/download/batdetector.doc. In technisch opzicht is de zogenaamde 'heterodyne detector' het eenvoudigst en daardoor ook het goedkoopste en meest verspreide detectortype. Een goed begin lijkt me. Je komt er alles over te weten op de website van de Vleermuizenwerkgroep Nederland op www.vleermuis.net/onderzoek/hdetector.html. Een compleet overzicht van batdetectoren die te koop worden aangeboden, vind je bij de Durham Bat Group, www.durhambats.org.uk/detlinks.htm evenals bij de Warwickshire Bat Group onder www.jwaller.co.uk/batgroup/bat_detectors.asp.