Nogmaals: de vleermuisbomen van Mensinge of: wie moet er aan de schandpaal?

Met de natuurliefhebbers uit het Drentse Roden betreur ik het verdwijnen van de vleermuisboom(en) op het landgoed Mensinge. Er moet worden geknokt voor elke vleermuisboom, die door onnadenkendheid van de eigenaar dreigt verloren te gaan. Als de boom behouden kan blijven, er overleg is gevoerd met de eigenaar en desondanks tegen de vlakte gaat, dan meen ik, dat de (negatieve) publiciteit zich maar meester moet maken van de man, die willens en wetens schade berokkent aan een (nog wel beschermde) diersoort. Ik meen echter, dat natuurbeschermers de plicht hebben contact op te nemen met de persoon, die het nauwst bij een zaak is betrokken waar voor flora en fauna een ramp dreigt te ontstaan. Er dient overleg te worden gevoerd. Er dient medewerking te worden gevraagd en in negen van de tien gevallen zal dan blijken, dat de betrokken persoon in het geheel niet op de hoogte was van de aanwezigheid van de bedreigde/zeldzame plant/ diersoort op zijn terrein.