Op dinsdag 18 september 1984 was het voor het Wereld Natuur Fonds ’Panda-Dag’. Op deze datum werd op alle PTT-kantoren een nieuwe postzegel ter waarde van ƒ 0,70 uitgegeven, gewijd aan het Wereld Natuur Fonds en de Panda. Tevens naar aanleiding daarvan werd op 18 en 19 september te Zeist een bijzondere tentoonstelling georganiseerd. Deze tentoonstelling gaf een beeld van het werk van het Wereld Natuur Fonds en het WFFproject in China voor de bescherming van de laatste in de vrije natuurlevende Reuzenpanda’s. Bovendien werd op de tentoonstelling het nieuwe boek ’De Grote Panda’ gepresenteerd. Wij kennen allemaal de Pandabeer, die ten gevolge van haar zeldzaamheid en als embleem van het Wereld Natuur Fonds grote bekendheid heeft gekregen. Maar wat weten wij verder van deze interessante dieren? Eigenlijk gewoonlijk niet zo heel veel. Daarom is het boek van drs. W.J. van den Brink bijzonder welkom omdat het ons veel verzamelde gegevens over deze dieren verschaft. Wij kunnen nog eens het hele verhaal lezen over de Franse priester Armand David, ook wel Père David genoemd. In 1869 kreeg hij in China voor het eerst een huid van Pandabeer onder ogen. De auteur vertelt over de dierentuinpanda’s en uit een overzichtje blijkt dat er nog minimaal vijftien Pandaberen over de hele wereld verspreid in dierentuinen leven. De jacht op de Panda’s in China en de handel die bedreven werd met de huiden heeft de soort geen goed gedaan. Gelukkig heeft de Chinese regering dat op het nippertje ook wel ingezien.
| Additional Metadata | |
|---|---|
| Huid en haar | |
| CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding") | |
| Organisation | Stichting ter Bevordering van de Zoogdierbescherming en de Zoogdierstudie in de Benelux |
|
onbekend. (1984). Boekbesprekingen. Huid en haar, 3(4/5), 157–157. |
|