Voor het eerst sinds mensenheugenis zijn er afgelopen jaar weer Grijze Zeehonden geboren op de Engelse Hoek bij West-Terschelling. Behalve de terugkeer van deze zeldzame zeehond zijn er nog meer gevolgen van natuur- en milieubeschermende maatregelen te constateren, zo blijkt uit een inventarisatie door dr W.J. Wolff van het Rijksinstituut voor Natuurbeheer (RIN) van de Directie Landbouwkundig Onderzoek. Een van de meest opvallende ontwikkelingen van de laatste jaren is de terugkomst van de Grijze Zeehond. Er wordt aangenomen dat de Grijze Zeehond eeuwen geleden uit Nederland is verdwenen door de jacht. ’De Grijze Zeehond verschilt evenveel van de gewone Zeehond als een mus van een vink’, vertelt dr. W.J. Wolff. ‘Hij is wat groter dan de gewone Zeehond en heeft een bredere kop. En zoals de naam óók al zegt, hij is anders van kleur’. De Grijze Zeehond heeft jongen die de eerste weken van hun bestaan op het land moeten blijven in tegenstelling tot de gewone Zeehond waarvan de jongen meteen al kunnen zwemmen. De jongen blijven op het droge tot ze vier tot zes weken oud zijn. ’Het hoeft dan ook geen betoog dat onze voorouders weinig moeite gehad zullen hebben om zulke kwetsbare dieren dood te knuppelen en uiteindelijk uit te roeien’, aldus Wolff.