Fotograaf maakt melding van wantoestanden in noorse jacht Zeehondenjacht gaat nog steeds door!

Ondanks het sinds 1983 geldende EG-importverbod voor producten van jonge Zadelrobben en Klapmutsen, gaat de jacht op deze twee zeehondensoorten nog steeds door. Er heeft een verschuiving in de jacht plaatsgevonden: de zeehondepups worden dank zij het importverbod niet meer gedood voor hun wardevolle pels, maar nu zijn het de zogenaamde ’Beaters’ – Zadelrobben die juist hun vacht gewisseld hebben – die het slachtoffer worden van de commerciële jacht. De pels wordt niet voor bont, maar voor leerproducten gebruikt (met name voor schoenen). En voor die producten geldt geen importverbod. Canada heeft eind vorig jaar officieel de jacht op de jonge Zadelrobben (de ’Whitecoats’) en Klapmutsen (de ’Bluebacks’) afgeschaft, maar de jacht op oudere dieren is nog wel toegestaan. Greenpeace maakte de meest recente vangstcijfers bekend: door de gunstige weersomstandigheden zijn er nu al 57.000 zeehonden ten gevolge van de jacht gedood door de lokale kustbevolking bij Newfoundland (Canada), en naar schatting 10.000 op het zogeheten ’Westijs’ (het ijsgebied tussen Jan Mayen en Spitsbergen). De jacht op het ’Oostijs’ (de Witte Zee) moet nog beginnen. Op donderdag 7 april 1988 zonk bij Jan Mayen één van de aldaar opererende Noorse schepen die op zeehonden jagen. De ’Veslekari’ werd door het ijs gekraakt. De bemanning kon gered worden door een tweede zeehondenjager, de ’Hermani’, maar de buit van 3200 zeehondehuiden verdween met het schip in de golven. De Noorse free-lance fotograaf Odd. F. Lindberg maakte aan boord van de ’Hermani’ een reportage over de zeehondenjacht en critiseerde de manier waarop de jonge Noren de dieren (ook bij Jan Mayen worden voornamelijk Beaters bejaagd) afslachten. Hij verklaarde tegenover het Noorse blad ’Verdens Gang’ april 1988.