Rapport provinciale waterstaat over: De Muskusrat (Ondatra zibethicus) en zijn belagers in Zuid-Holland

Kraaien worden geschoten omdat ze wel eens eieren of pasgeboren jongen van weidevogels roven. Haviken omdat ze af en toe eens verdwaalde Postduiven slaan. Vossen worden vervolgd omdat men bang is voor de verspreiding van hondsdolheid en omdat ze zo nu en dan een uitgezette Fazant te grazen nemen. Muskusratten worden gevangen omdat ze veel graafwerk verrichten in bedijkt Nederland, zodat plaatselijk gevaar voor instorting bestaat. De lijst van regelmatig vervolgde dieren is eenvoudig uit te breiden. De mens als predator, terecht of onterecht? In natuurbeschermingskringen wordt het jagen op kraaiachtigen, stootvogels en Vossen als onnodig beschouwd. Ratten zijn nooit populair geweest. Een volksopstand is dan ook niet te verwachten wanneer de krant begin volgend jaar met het bericht komt dat er in 1987 ruim 200.000 Muskusratten zijn gevangen. Hoeveel Muskusratten er wel niet in Nederland leven is niet bekend, wellicht enkele miljoenen. In elke provicie heeft men de zelfde weg gevolgd bij het vervolgen van de Muskusrat. Wanneer eenmaal ontdekt, zet men vangers in, in de hoop verdere verspreiding van het dier tegen te gaan. In geen enkele provincie is dat gelukt. Steeds meer ratten kwamen er, ondanks steeds meer vangers.