De Amsterdamse Waterleidingduinen staan bekend als een zeer gevarieerd natuurgebied. In het gebied, dat tussen Zandvoort en Noordwijkerhout op de grens van Noord- en Zuid-Holland ligt en 3370 ha groot is, vindt geen primaire duinvorming meer plaats. Er treden grote verschillen in bodemsamenstelling en bodemvochtigheid op, die ten dele geografisch bepaald zijn. Deze verschillen, alsmede de expositie van de duinhellingen, openbaren zich in de vegetatie, zowel in de structuur als in de soortensamenstelling. Landschappelijk gezien kan het gebied van oost naar west grofweg als volgt worden ingedeeld (zie figuur 1): 1. droge en beboste duinen, de zogenaamde ’binnenduinen’, bestaande uit naald-, loof- en gemengd bos, struwelen en open plekken 2. middenduinen: Meidoorns, Berken, Duindoorns, afgewisseld met open plekken en mosvlakten 3. open duingebied dicht bij zee.