Dit puur Nederlandse boek over het Edelhert valt eigenlijk in twee delen. Enerzijds verschaffen de korte hoofdstukken (over de bakermat van het Edelhert, het Edelhert gisteren, vandaag en in de toekomst, biotoop en biotoopverandering, het gewei, de schade die ze kunnen aanrichten, de bedreigingen en de beheersmaatregelen) veel informatie waarover de auteurs beschikten, anderzijds bevat het boek een aantal indrukwekkende fotoseries (zwartwit) over de hertentrek, de bronsttijd, het hert in het landschap, het gewei, het sociaal leven, de Veluwse landschappen en enkele andere bewoners van de Veluwe. Alleen al om de vaak zeldzame, maar ook niet zelden sfeervolle opnamen een dankbaar bezit voor allen die in het Edelhert in Nederland zijn geïnteresseerd. Op de ruimte voor de foto’s is dan ook heel terecht niet beknibbeld. Het boek bevat zeven tekeningen waarvan die van de stamboom van de herten wat onduidelijk is overgekomen. In talloze situaties is het Edelhert fotografisch vastgelegd, de een nog mooier dan de andere. Grappig zijn de opnamen van een Grijze (officieel Witte) Kwikstaart die de vliegen van het gewei van een Edelhert wegvangt voor zijn jongen. Niet voor niets schuilt er een ruim dertigjarige ervaring bij Van den Hoorn als wildfotograaf. Daarbij komt dat voor de kenner het gewei een goed herkenningsteken is om de dieren individueel te onderscheiden, waardoor interessante gegevens over de hertentrek konden worden ontfutseld aan de geheimen van een van onze grotere zoogdieren op de Veluwe. Want het is begrijpelijk dat het boek voornamelijk gaat over de achthonderd Edelherten die bij ons op de Veluwe nog leven. Een boek dat elke zoogdierenliefhebber in zijn bezit zou willen hebben, maar zeker ook allen die wel eens pogingen hebben ondernomen om een Edelhert op de gevoelige plaat vast te leggen.