Dolfijnen zijn in het Noordzeegebied, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, helemaal niet zeldzaam. Tijdens vogelinventarisaties vanaf schepen op de Noordzee, die een aanvang genomen hebben in het midden van de jaren tachtig, worden op vrijwel elke reis wel enkele dolfijnen gezien. Meestal gaat het daarbij om de Witsnuitdolfijn Lagenorhynchus albirostris. Na de Bruinvis is dit tegenwoordig beslist de meest waargenomen walvisachtige in de Noordzee. Witsnuitdolfijnen zijn onstuimige zwemmers, die graag enige tijd voor de boeg van een schip meesurfen. Ook hoog uit het water opspringend is de Witsnuitdolfijn dikwijls te zien (’breaching’). De Witflankdolfijn Lagenorhynchus acutus wordt aanmerkelijk minder vaak waargenomen, maar ook deze soort behoort tot de typische Noordzeefauna. De Witsnuitdolfijn komt ook algemeen voor in het zuidelijk deel van de Noordzee, de Witflankdolfijn heeft een wat noordelijkere verspreiding. Beide soorten zijn dieren van open zee; dicht onder de kust zal men niet gauw een gezond exemplaar aantreffen. Een duidelijke uitzondering op die regel was de grote groep die 31 maart 1990 door enkele sportvissers werd gezien en gefilmd vlak bij de Razende Bol (Sula 4 (3) : 119, mondelinge med. M.F. Leopold). In dolfinaria zijn de beide soorten tot dusverre geen succes gebleken en alleen een incidenteel ziek exemplaar kan in gevangenschap korte tijd bekeken worden (Kastelein & Dokter 1987).

Huid en haar

CC BY 3.0 NL ("Naamsvermelding")

Stichting ter Bevordering van de Zoogdierbescherming en de Zoogdierstudie in de Benelux

C.J. Camphuysen. (1991). Field identification of the Atlantic White-sided Dolphin and the White-beaked Dolphin Het herkennen van de Witflankdolfijn Lagenorhynchus acutus en de Witsnuitdolfijn Lagenorhynchus albirostris op zee. Huid en haar, 10(1), 20–30.