Over Grauwe Klauwieren Lanius collurio en Sperwergrasmussen Sylvia nisoria in Midden en Oost-Europees Rusland

In het Vogeljaar jaargang 57 hebben we al eens eerder bericht over Grauwe Klauwieren en Sperwergrasmussen. Dat artikel was gebaseerd op gegevens uit de periode 1995-2007, met uitzondering van de jaren 1998 en 2002. In de periode daarna hebben we enkele jaren (2008-’11) over deze twee soorten aanzienlijk meer gegevens verzameld en is ook een veel groter areaal bij ons onderzoek betrokken. Omdat we bij raadpleging in handboeken gegevens aantroffen die belangrijk afwijken van West-Europese situaties, hebben we heel veel tijd besteed aan deze soorten. Daarbij hebben we ons vooral gericht op de mate van broedsucces, de biotoop, gedrag, populatiegrootte en we hebben gezocht naar de oorzaak waardoor Grauwe Klauwier en Sperwergrasmus zo vaak bij elkaar aan te treffen zijn. In het oostelijke deel van het verspreidingsgebied maakt de Grauwe Klauwier plaats voor de Daurische Klauwier Lanius isabellinus. Ook daar broeden ze vaak dicht bij elkaar. Onze gegevens blijken bij deze facetten in belangrijke mate af te wijken van situaties die Glutz von Blotzheim beschrijft in ‘Handbuch der Vögel Mitteleuropas’ (Band 13,1994) – onze belangrijkste informatiebron – en die in ‘Sylvia Warblers’ van Hadoram Shirihai (2000) worden behandeld. In beide handboeken ontbreekt ook een biotoopbeschrijving van gebieden als ons onderzoeksgebied, terwijl het toch een groot gebied betreft. Handboeken bevatten vaak een schat aan gegevens, maar die zijn natuurlijk noodgedwongen meer gericht op het gebied waar het voor bedoeld is, ofschoon er ook vaak zijsprongen gemaakt worden naar naburige gebieden ter vergelijking. Materiaal van Oost-Europa is echter altijd schaars in de bestaande literatuur. Vandaar dit artikel.