In ons land is Helicigona lapicida nooit levend aangetroffen, ofschoon deze slak in het aangrenzende gebied van Duitschland en België veel voorkomt. De opgegeven vindplaats Bloemendaal is een zeer toevallige zoo niet zeer aan twijfel onderhevige vondst. De opgaven voor Zuid Limburg daarentegen, ofschoon betrekking hebbend op ledige huisjes, zijn betrouwbaar daar door ons bij langjarige exploratie van Zuid Limburg voor malacologische inventarisatie, de huisjes werden gevonden bij Epen in het bosch onder klimop en in het Savelsche bosch bij Gronsveld. Deze vindplaatsen komen, wat localiteit betreft, volkomen overeen met de vroegere vondsten op den St. Pietersberg bij Maastricht en met die der boschhellingen langs de Geul in de gemeente Berg en Terblijt. Op deze oudere vindplaatsen kon de Helicigona niet worden teruggevonden. De nieuwere vondsten bij Epen en Gronsveld verschillen in zooverre dat de exemplaren uit Epen los tusschen klimop werden aangetroffen aan den voet der boschhelling, ze waren bros en kalkachtig zonder opperhuid en zeker door regen uit hooger gelegen lagen uitgespoeld. De exemplaren van Gronsveld werden echter in situ aangetroffen in de verweerde bovenste lagen die onmiddellijk op het krijt rusten.