Atractodon elegans Charlesworth

In het najaar van 1927 ontving ik van den heer J. van Houte te 's Heer-Arendskerke een foto van een door hem op het terrein van de Antwerpensche havenwerken verzamelde Atractodon elegans met de mededeeling er bij, dat hij op de Kaloot, een zandbank tegen den Zuidwesthoek van Zuid-Beveland gelegen, een fragment van de genoemde soort had gevonden. Hij moest naar Ned. O. Indië vertrekken en verzocht mij nog eens speciaal naar deze soort te willen zoeken op het genoemde terrein. Reeds een paar maal had ik stukken gevonden, die waarschijnlijk tot de soort gerekend moesten worden, toen ik op Vrijdag 24 Juli 1.1. het geluk had een prachtig exemplaar van deze uiterst zeldzame schelp te veroveren, afkomstig van de zandbank gelegen in den mond van het Zuidelijk Sloe. Bij vergelijking van de afbeelding met de figuren in Wood, Harmer en Nijst zal men zien, dat geen enkel exemplaar afgebeeld in genoemde standaardwerken, een volledig mondkanaal heeft. Wel geeft Harmer een afbeelding van een ongeschonden exemplaar van de variëteit inflata Harmer. En om de zuiverheid van den vorm èn om de groote zeldzaamheid der schelp, lijkt het mij gewenscht, bekendheid aan deze vondst te geven. Wellicht hebben ook anderen, b.v. te Domburg, de soort aangetroffen. Opgave daarvan aan mij of aan de Redactie van Basteria ware in dit geval gewenscht. Voor zoover bekend is de soort uitgestorven. Zij wordt vermeld van het Engelsche en het Belgische plioceen (Coralline Crag, Waltonian, Scaldisien en Poederlien). Nederlandsche vindplaatsen zijn mij niet bekend. Uit welke laag het hier besproken exemplaar afkomstig is, is niet uit te maken. De aan de Zeeuwsche kusten gevonden fossiele schelpen komen soms uit het eoceen (Cadzand), soms uit het midden- en bovenplioceen (Domburg, Kaloot), soms vermoedelijk ook wel uit het mioceen en onderplioceen (bodem van de Westerschelde, b.v. vóór Terneuzen). Hierover is nog weinig met zekerheid bekend. Als we moesten schatten, zouden we deze Atractodon in het midden-plioceen plaatsen.