De interpretatie van het fascialba-kenmerk bij het geslacht Cepaea

Bij het onderzoek naar de samenstelling van verschillende populaties van het geslacht Cepaea, speciaal van Cepaea nemoralis (L.), valt het op, dat populaties uit allerlei gebieden van ons land, zeer sterk in samenstelling van elkaar afwijken. Dit geldt niet alleen voor het oosten en westen van Nederland, doch is ook zeer duidelijk voor de zuidelijke streken van ons land. Bij dit onderzoek is het gebleken dat de var. fascialba, door Picard het eerst beschreven, in vele populaties algemeen voorkomt, ja, daarin vaak zeer overwegend wordt aangetroffen en zelfs in bepaalde gebieden uitsluitend voorkomt. Om nu de verschillende populaties met elkaar te kunnen vergelijken, is het nodig dat de samenstellende elementen van deze populaties nauwkeurig kunnen worden geïdentificeerd. Het is wel zeker, dat de auteur der var. fascialba, die, zoals bekend is veel variëteiten van Cepaea nemoralis heeft opgesteld, bijzonder getroffen is geweest door de zeer fraaie slak, die door een buitengewoon kleurcontrast tot onze fraaiste mollusken behoort. De donkere grondkleur der laatste winding waarop de witte en zwarte bandering scherp is afgetekend geven dus een contrast dat aangeduid kan worden als rood-wit-zwart-witrood, waarbij het witte bandje boven de donkere band 3 smaller is dan de veel bredere witte band beneden band 3. Het is begrijpelijk dat een dergelijke zeer bijzondere getekende Cepaea niet aan de aandacht van de oudere conchylienkenners is ontsnapt en we vinden dan ook reeds in het oude werk van Martini en Chemnitz bij de behandeling van Helix nemoralis in deel IX van hun Neues System. Conchylien-Cabinet een plaat (Tab. 133) waarop Chemnitz enige variëteiten heeft laten afbeelden. Zijn fig. 1198 vertoont een rood huisje met een brede band 3 en daaronder een zeer duidelijke witte band. Deze afbeelding is zonder twijfel gemaakt naar een var. fascialba. Wel is waar ontbreekt het witte bandje boven band 3 in de afbeelding van Chemnitz, doch we weten dat indien band 3 zeer sterk ontwikkeld is — zoals de afbeelding van Chemnitz ook vertoont — het bovenste witte bandje door de zeer sterk verbrede band 3 geheel bedekt wordt, een verschijnsel dat we in onze populaties dan ook kunnen waarnemen.