De laatste samenvattende publicatie over de land- en zoetwatermollusken van de Azoren is al weer 45 jaar oud (Nobre, 1930). Backhuys, deel uitmakend van een internationaal team dat zich bezig houdt met flora en fauna van de Macaronesische eilanden (Atlantische eilanden ten W. van N.-Afrika en ZW.-Europa), heeft nu een nieuwe, aantrekkelijk uitgevoerde, monografie van de malacofauna van deze eilanden het licht doen zien. Het werk is in eenvoudige, doch verzorgde, offset uitgevoerd en fraai geillustreerd. Het boek, dat als dissertatie gediend heeft, omvat de volgende hoofdstukken. Na enige korte opmerkingen vooraf volgt een uitgebreide geschiedenis van de malacologie van de Azoren, die merkwaardig genoeg slechts terug gaat tot even voor het midden van de vorige eeuw. Na een lijst van vindplaatsen van de totaal 99 soorten en ondersoorten volgt een uitvoerige bespreking van deze soorten (pp. 42-256): 93 soorten landmollusken, vijf zoetwaterslakken en één zoetwatertweekleppige ( Pisidium casertanum). Het boek wordt besloten met verspreidingstabellen, zoögeografische beschouwingen, een Duitse samenvatting, verklaring van kaarten en platen, een literatuurlijst en een register. De kaarten en platen (tezamen met 105 figuren in de vorm van pentekeningen en foto’s) zijn achterin samengevoegd. De uitvoerigheid van het werk doet een rijkdom aan details vermoeden, die niet altijd bewaarheid wordt. Van talloze slakken is de anatomie van de geslachtsorganen onbekend ondanks het feit dat de auteur zelf levend materiaal verzamelde. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de auteur aankondigt bepaalde groepen later nader te zullen bewerken en publiceren (zie o.a. p. 218).