Boekbespreking

Zo langzamerhand verschijnen op de boekenmarkt monografieën van verscheidene groepen van weekdieren die ook voor de verzamelaar van belang zijn. Naast talrijke regionale werken en enkele over Cypraeidae, Volutidae en Conus, is nu een fraai verzorgd en rijk geïllustreerd boekwerk in groot formaat (28,5 x 19,5 cm) over de familie Muricidae verschenen. Het werk van de twee auteurs, verbonden aan het San Diego Natural History Museum (Californië), bestaat uit drie hoofddelen, een inleiding (14 pp ), een systematische bespreking van de Muricidae (224 pp.), en een afsluitend gedeelte, nl. een lijst van termen, bronnen van de figuren, een literatuurlijst en een register (tezamen 44 pp.). Het systematische deel, de hoofdmoot van het boek, is weer onderverdeeld in acht stukken, nl. de vijf subfamilies Muricinae, Ocenebrinae, Muricopsinae, Trophoninae en Typhinae, een hoofdstukje ‘Incertae Sedis’ (drie soorten die niet tot een bepaald geslacht te brengen zijn), een lijst met namen waar de auteurs vooralsnog om verscheidene redenen geen raad mee weten, en tenslotte de beschrijving van 16 nieuwe soorten. Binnen de subfamilies zijn de genera en soorten alfabetisch gerangschikt. Een belangrijk deel van de soorten die in de vorige eeuw simpelweg onder Murex geclassificeerd werden, vormt nu de familie Muricidae. Deze familie vormt samen met de Thaididae, Rapanidae, Columbariidae en Coralliophilidae de superfamilie Muricacea. Het betrekkelijk ruim opgevatte begrip van de families van de Gastropoda van bijvoorbeeld Thiele is hier verlaten en veel van wat wij nog niet zo lang geleden als Muricidae beschouwden, is dus niet in dit boek te vinden. De families binnen de superfamilie Muricacea worden onderscheiden op grond van kenmerken van schelp, radula en anatomie. Binnen de Muricidae zoals hier opgevat, onderscheiden de schrijvers 391 soorten, waarvan slechts 30 in het oorspronkelijke geslacht Murex overblijven. De soorten worden ingedeeld in 92 geslachten, wat wellicht wat veel is. De schrijvers zijn er zich van bewust dat bepaalde groepen (Trophoninae!) weinig bevredigend af te grenzen zijn.