Planogyra sororcula (fig. 1) werd voor het eerst in de Pyreneeën vastgesteld door Raven; dit betreft tevens de eerste vondst in Spanje. De soort kenden we al uit de westhelft van de Balkan, Italië (niet in het noorden) en Frankrijk (Drôme en Isère). De zeer wijd verspreide Toltecia pusilla (fig. 2) werd door Menkhorst in de Hautes-Pyrénées vastgesteld, zodat deze soort in Kerney & Cameron’s (1979) veldgids thuishoort. Op basis van oude en nieuwe gegevens wordt het verspreidingsgebied van Oxychilus (Ortizius) clarus omschreven (fig. 3, 4), een slecht bekende soort, die waarschijnlijk min of meer onderaards leeft op vrij droge plaatsen. De bekende vindplaatsen liggen tussen 390 en 2500 m hoog. Nieuw is het voorkomen in Frankrijk (Forcart, Gittenberger) en Spanje (Raven). Menkhorst constateerde het voorkomen van Bofilliella subarcuata (fig. 4, 5), een eenvoudig herkenbare vertegenwoordiger van de Clausiliidae (met afbrekend topgedeelte), op Frans grondgebied. Alle vindplaatsen van deze soort, die tot nu toe alleen uit Noordwest-Spanje was gemeld, bevinden zich in één UTM 50 km vak.