Boekbespreking

Het is een verheugend feit dat er sinds inmiddels ruim een jaar een vierde versie van een uitstekende veldgids voor de landslakken van NW. Europa ter beschikking staat. Het begon met M.P. Kerney & R.A.D. Cameron, 1979 (A field guide to the land snails of Britain and North-west Europe). Hierbij gaat het om NW. Europa; de landen oostelijk van Duitsland en Zwitserland en het mediterrane deel van Frankrijk komen niet aan bod. De Nederlandse editie uit 1980 (Elseviers slakkengids, vertaling en bewerking door E. Gittenberger), wijkt af door een extra hoofdstuk van M.P. Kerney over de soorten uit het mediterrane deel van Frankrijk, en een door de bewerker toegevoegde determineertabel. De Duitse editie verscheen in 1983 (Die Landschnecken Nord- und Mitteleuropas), met M.P. Kerney, R.A.D. Cameron & J.H. Jungbluth als auteurs. Het behandelde gebied is hierin aanzienlijk uitgebreid met Oostenrijk, Hongarije, Tsjechië, Slowakije en Polen. Het mediterrane deel van Frankrijk wordt net als in de Nederlandse editie apart behandeld, maar een determineertabel ontbreekt. Ook de relatief laat verschenen Franse editie heeft een eigen karakter. Het behandelde gebied komt overeen met dat in de Nederlandse editie, waarbij echter het mediterrane deel van Frankrijk wordt samengevoegd met de rest van het land. De Franse ‘Kerney & Cameron’ is helaas niet bepaald de beste van de vier geworden. Het boek maakt op diverse punten de indruk net niet af te zijn. Het doet denken aan een voorlaatste versie, die nog naar een aantal collega’s gestuurd zou moeten worden om nog eens goed doorgenomen te worden. Zo’n laatste controle is kennelijk niet uitgevoerd. Anders zou het toch opgevallen moeten zijn dat bijv. bij de verspreidingskaartjes op blz. 342, een onderschrift met negen namen, drie keer fout Macrogestra staat en maar één keer correct Macrogastra, dat er Charpentjeria staat i.p.v. Charpentieria, terwijl de soort die elders (blz. 158) Charpentieria itala heet, hier als Itala itala wordt aangeduid. Het zou te ver voeren om al dit soort fouten en foutjes aan te geven. Het zijn er veel en dat is jammer. Terzijde, op blz. 318 wordt Nederland niet tot de Benelux gerekend. Ook over de in deze editie opgenomen nieuwe illustraties is het een en ander te zeggen. Zo stammen diverse figuren overduidelijk uit andermans werk, zonder dat dat wordt vermeld, wat vreemd aandoet na de nadrukkelijke opmerking over het copyright op blz. 4. Dit geldt bijv. voor de acht tekeningen van vier Renea soorten (blz. 84-85), die een meer dan toevallige overeenkomst vertonen met figuren uit Boeters et al., 1989 (Zoologische Verhandelingen 252). Diverse figuren zijn echt origineel, zoals bijv. alle illustraties op de kleurenplaten 25-28, die ten dele in de plaats gekomen zijn van zwart/wit tekeningen uit de Nederlandse en de Duitse editie. Deze nieuwe illustraties in kleur voldoen redelijk om de soorten in kwestie te herkennen, maar ze zijn veel minder goed geslaagd dan de fraaie afbeeldingen in kleur van G. Riley die de veldgids in alle vier edities sieren.