Oostenrijk is altijd bekend geweest als een broedplaats van malacologisch onderzoek op hoog niveau. Ditmaal is men er in geslaagd een morfologisch/anatomisch handboek over een deel van de weekdieren in het Duits te produceren dat aan de hoogste eisen voldoet. Dit boek is ontstaan uit cursussen aan het Institut für Zoologie van de universiteit in Wenen. Daar wordt veel met weekdieren gewerkt en de studenten dienen daarom een grondige scholing in de basis van het vak te ontvangen. Hieruit is een soort van handboek ontstaan dat bij morfologisch/anatomisch werk behulpzaam kan zijn. Met jaloezie heb ik gekeken naar wat een deel van de Oostenrijkse biologiestudenten als wetenschappelijke bagage meekrijgt. Morfologie en anatomie, zeker in systematisch verband, hebben binnen het biologie-onderwijs aan de Nederlandse universiteiten goeddeels hun betekenis verloren. Waar worden bij ons in de opleiding nog weekdieren ontleed? Voordat men de esoterische hoogten van de fysiologie of moleculaire biologie bereikt, dient men toch een grondige basisvorming in recht-op-en-neer biologie achter de rug te hebben. Immers, men moet per saldo te weten waarover men praat! Het boek, ontstaan uit samenwerking van de lector in wetenschappelijke illustratie, Maria Mizzaro-Wimmer, en de malacoloog Salvini-Plawen, behandelt de Caudofoveata, Solenogastres, Placophora, Tryblidia en Gastropoda Streptoneura. Wij hopen dat volgende delen de overige gastropoden (dat zijn er nog al wat!), de bivalven, de Scaphopoda en de Cephalopoda, op dezelfde grondige en duidelijke manier zullen behandelen.