Waarschijnlijk vestigde Hugh Watson (1943, J. Conchol. 22: 55) or het eerst de aandacht op, dat onder de naam Deroceras laeve (Müll.) of Agriolimax laevis (Müll.) twee soorten werden samengevat, waarvan er slechts één in Groot-Brittannië voorkomt. Quick (1960, Bull. Brit. Mus. (N.H.) Zool. 6: 175) toonde door onderzoek van materiaal van de type localiteit aan, dat de Westeuropese soort, die ook in ons land algemeen voorkomt en trouwens over Bijna de gehele wereld verspreid is, de naam Deroceras laeve (Müll.) terecht draagt. Volgens Walden (1966, Arch. Moll. 95: 63) is de juiste naam voor de andere, Middeneuropese, soort Deroceras sturanyi (Simroth). Deze tweede species is niet inheems in West-Europa, maar wijlen mr. D. Aten heeft haar destijds op een ruderaal terreintje aan de Provincialeweg te Zaandam gevonden.