In het prachtig geïllustreerde, tweemaandelijkse Amerikaanse tijdschrift ”Audubon”, dat gewijd is aan natuurbescherming, staan in het januarinummer van 1978 (vol. 80, nr. 1) zes fraaie foto’s van de Everglade kite, een milaanachtige (Wouw, A.V.) roofvogel, die bezig is een zoetwaterslak, Pomacea paludosa, te vangen en te verorberen. Het merkwaardige van deze zeldzaam geworden roofvogelsoort van het genus Rostrhamus is, dat zij uitsluitend van deze ene slakkesoort leeft. Duidelijk is op de foto’s te zien hoe de vogel, boven het wateroppervlak zwevend, met zijn rechter klauw de drijvende slak grijpt en mee naar zijn horst neemt. Wegens deze uitzonderlijke voedselspecialisatie wordt de vogel ook wel Snail kite, oftewel slakkemilaan of slakkewouw genoemd. In ”Birds of Prey of the World”, door Grossman (Cassell, London 1965, p. 230) lees ik hier het volgende over: De slakken blijven op het heetst van de dag in het water, maar vroeg in de ochtend en in de namiddag kruipen zij op de moerasplanten. Het is vooral op die uren, dat men de slakkemilaan boven het water zwevend kan waarnemen, vaak wiegend alvorens in duikvlucht een slak te grijpen. De slak trekt zich, zodra zij gevangen is, in haar huisje terug. Het behoort tot de taktiek van de vogel zijn prooi naar een pleisterplaats te brengen en daar kalm te wachten, in zijn ingetrokken poot de slak omklemmend, tot deze uit zijn huisje tevoorschijn komt. Dan haakt de scherpe snavel in de slak, de spilspier laat los en het huisje wordt van het weke dier afgeschud, waarna de vogel het hapje verorbert. In tropisch Amerika leeft nog een andere soort van het genus Rostrhamus. die eveneens van slakken leeft. In hetzelfde boek lees ik, dat de op Cuba levende Hook-billed kite, oftewel haakbekmilaan, zich uitsluitend met Polymita’s zou voeden, dat zijn boomslakken met een gebandeerd, levendig gekleurd huisje. Elders, o.m. in Suriname, zouden ook de soorten van het landslakkengenus Strophoceilus tot het menu van deze roofvogels behoren.