Het oudste malacologische tijdschrift ter wereld, het Journal de Conchyliologie, is ter ziele. Op 27 december 1979 verscheen het laatste nummer, in ballingschap en in alle stilte. Helaas ook in vergetelheid, want door zijn onregelmatige verschijning gedurende de laatste twintig jaar keek men er nauwelijks meer naar uit. Een gevoel van onbehagen bekruipt vele malacologen. Hoe is het mogelijk dat in een tijd van groeiende belangstelling voor de weekdierkunde, een meer dan honderdjarig vakblad geruisloos van het toneel verdwijnt? Ieder vraagt zich af: was die verdwijning inderdaad onvermijdelijk?