Tijdens mijn in augustus jl. op Texel doorgebrachte vakantie trof ik bij het zoeken naar keverslakken tot mijn verbazing een levende oester aan. Het dier zat met zijn schelp beduidend hoog boven de laagwaterlijn vastgehecht op de basaltblokken van de waddenzeedijk. Bovendien had de schelp een opvallend geelachtige kleur, zodat het al direkt duidelijk was dat dit niet in ons bekende soort Ostrea edulis L. kon zijn.