In Italië, het land waar alle vrouwen op Sophia Loren lijken en alle mannen (nu ja, alle?) op Pavarotti en waar het woord voor slak (chiocciola) bijna hetzelfde is als voor chocolade (cioccolata, een paradijs dus voor uw schrijver) werd in de week 30 augustus – 5 september 1992 het Elfde internationale Malacologencongres gehouden in Siena. Het was voor de tweede maal dat in Italië gecongresseerd werd.In 1974 werd het vijfde congres gehouden in Milaan, wat tot gevolg had dat onze verwachtingen niet hoog gespannen waren. Italië immers, is het land van de charmante chaos, iets wat een druk congres nu echt niet kan gebruiken. Het congres te Siena echter, stak met kop en schouders (tentakels) boven de meeste (alle?) andere uit, vanwege de schoonheid van haar locatie (Siena is een van de mooiste steden in het land van de laars), het buitengewoon mooie weer (zie verderop), de uitzonderlijke duurte op elk gebied, en de perfecte organisatie.